Przyjechałem z pustym sercem. Tu zostało wypełnione po same brzegi miłością. I nie wstaję już rano z myślą żeby, "już zapomnieć" nadchodzący dzień. Oddaję całego siebie temu miejscu. To jest wierzchołek góry lodowej. Czuję że jestem stworzony do "misji" pomagania koleżankom i kolegom z terapii. Chcę się rozwijać,by móc pomagać innym. Jesteśmy tu wielką rodziną. Nikogo nie pozostawiamy samego. Potrzebujemy siebie nawzajem. Usługujemy sobie. Terapeuci nam pomagają ale my sami sobie też.Przyjechałem tu odnaleźć sens życia. I znalazłem go, wypełniła się moja pustka. Uczę się przebaczania, słuchania, zrozumienia. Nie umiałem słuchać ani uwag ani rad. Byłem sam sobie sterem i okrętem. Przez wiarę przeszedłem ze śmieci do życia. Jestem pewny ponieważ moja wiara opiera się na kimś pewnym, Jezusie Chrystusie.
Czuje się silny w Panu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz